Semblanza do ventrílocuo arzúan Pepe dos Contos

Recollemos a continuación á información que deixou na nosa páxina de facebook María Jesús Vázquez López, filla de Luis Vázquez Castro, máis coñecido como Pepe dos Contos ou o Profesor Castro de Arzúa, quen tamén nos proporcionou a foto que acompaña esta publicación.

Traballou como xastre en Arzúa (primeiro como aprendiz, logo como axudante) e despois foi a África como lexionario, onde probablemente descubreu a súa vena artística e o seu don de ventrilocuo. Tras os seu regreso a península fixo os seus primeiros traballos como artista, e ao ver o exito que tiña, decideu adicarse profesionlamente.

Un dos números que facía era o de “Muñecos vivientes”, collía a dous voluntarios do público, a un vestiao de muller e a outro de home oriental a maquillabaos sobre o escentario. Sempre empezaba por maquillar ao que ia facer de muller, pintaballe os ollos, a cara e os beizos, e decialle que os frotase como o facian as mulleres, o que facía rir ao seu público. Na cabeza poñíalle un pano. Despois vestía ao outro voluntario de orienta do século XVI, maquillaballe a cara e con un tapón de corcho queimado pintáballe as cellas, o bigote e facialle os ollos rasgados como os orientais. Os voluntarios miránbase un ao outro e escachaban coa risa ata que o profesor castro dicía “empiza la actuación”. Aproximadamente no ano 1975 deixou este número e sustituiu aos “muñecos vivientes” por un muñeco de ventrilocuo.

Desde que empezou nos anos 40 do século XX, o teléfono estivo presente en todas as súas actuacións (foi pioneiro nisto), e ao falaren por él oíanse as voces dos interlocutores que Pepe facía grazas a súa habilidade como ventrílocuo. Podía facer varias voces, tanto de home como de muller.

Tamén facía de mago, e un dos seus trucos máis lembrados era un no que, partindo de serraduras enchía unha xerra de cervexa maxicamente.

O seu espectáculo duraba duas horas e media, nas que él so entretiña e facía rir ao público con xogos de maxia, chistes e os seus bonecos vivintes. Con él recorreu case toda España.

Foto de Ksado: Arzúa, fabricando pelas de manteca

Atopamos un recorte dunha revista (sen data, nin nome da publicación) con esta imaxe que reproducimos hoxe e o pé de foto: “Arzúa, fabricando pelas de manteca” e identificando ao autor da mesma: Ksado (Luis Casado Fernández).

ACTUALIZACIÓN: o usuario de Twitter @esmudiense informa de que esta mesma foto foi publicada en “Galicia en blanco y negro” de Ramón Pernas, Xosé Enrique Acuña e José Luis Cabo no ano 2000 (Espasa) co pe de foto “Ksado. Arzúa. Fabricando “pelas” de manteca. c. 1920″

|Descargar fotografía en alta resolución

Foto de mulleres na feira de Arzúa

Atopamos esta foto en pinterest coa lenda “Mulleres nunha feira en Arzúa”, non figura data nen fonte. Aparece sobreimpreso o texto www.folcloregalego.org, pero lamentablemente esta páxina web xa non está disponible, polo que non podemos tirar dela máis información. En outro sitio web (Historias de Ordes) aparece coa lenda “1920: na feira de Santiago”, o que da lugar á dúbida.

Descargar imaxen a máis resolución

ACTUALIZACIÓN: No grupo de Facebook “Ollar Galicia. Fotografía antiga” publicouse esta foto o 20 de xaneiro de 2022 con esta lenda:

Na feira en Arzúa (A Coruña) anos 20 primeira década dos 30
Ksado. No libro; Ksado Álbum. Centro de Estudos Fotográficos
Luis Casado Fernández (Ávila, 1887 – Santiago de Compostela, 1972)

https://www.facebook.com/groups/864290496922149/posts/7165922720092197/

Praza de Galiza e Rua Neira Vilas polos anos 50

Polo palco na praza da vila sabemos que esta imaxe é anterior o ano 1965, podería ser da décado dos anos 50. O edificio que actualmente ocupa a esquina de Rúa de Lugo con Rua Ramón Franco ainda non estaba construído.

Superposición co aspecto que ten actualmente

|Montaxe da foto antiga sobre a actualidade por Uxío Vaamonde

|Foto antiga obtida do facebook de Armando Rodríguez Cascón