Unha copla: viva Arzúa e o lugar do Capelán

O 2 de marzo de 1918 o número 929 da publicación “Nova Galicia: revista semanal, órgano dos gallegos é pr’os gallegos n’as Amérecas” inclueu unhas coplas firmadas por Fortunato Cruces e adicadas ao seu amigo don Joaquín Gómez. Reproducimos a que se refire a Arzúa:

Viva Arzua, viva Arzua
y-o lugar de Capelán,
alí teño unha rapaza
esperándome outro vrán.

Un cantar de Arzúa e outro de Rendal

En 1923, a “Librería de los sucesores de Hernando” editou en Madrid o “Diccionario Geográfico Popular de cantares, refranes, adagios, proverbios, locuciones, frases proverbiales y modismos españoles” recollidos e ordenados por Gabriel María Vergara Martín. Inclue na páxina 78 estos versos recollidos en Arzúa:

As rapaciñas d’a Arzúa,
eu direi quen elas son;
collen seu pai polas barbas,
“Anda por eiqui, castrón”.

Indo para Santiago,
n’o encontrei senon urtigas;
volvéndome para Arzúa,
¡ai qué lindas raparigas!

Quédate con Dios, Arzúa,
con ventanas e vidrieras,
que de todos me despido
menos d’as mozas solteiras.

E recollida en Rendal (que figura erroneamente como Bendal), na páxina 297:

O cura de Rendal
non ten camisa lavada;
¡que viva o cura d’Arzúa!
ventecinco n-a colada.