O 2 de marzo de 1918 o número 929 da publicación “Nova Galicia: revista semanal, órgano dos gallegos é pr’os gallegos n’as Amérecas” inclueu unhas coplas firmadas por Fortunato Cruces e adicadas ao seu amigo don Joaquín Gómez. Reproducimos a que se refire a Arzúa:
Viva Arzua, viva Arzua y-o lugar de Capelán, alí teño unha rapaza esperándome outro vrán.
En 1923, a “Librería de los sucesores de Hernando” editou en Madrid o “Diccionario Geográfico Popular de cantares, refranes, adagios, proverbios, locuciones, frases proverbiales y modismos españoles” recollidos e ordenados por Gabriel María Vergara Martín. Inclue na páxina 78 estos versos recollidos en Arzúa:
As rapaciñas d’a Arzúa, eu direi quen elas son; collen seu pai polas barbas, “Anda por eiqui, castrón”.
Indo para Santiago, n’o encontrei senon urtigas; volvéndome para Arzúa, ¡ai qué lindas raparigas!
Quédate con Dios, Arzúa, con ventanas e vidrieras, que de todos me despido menos d’as mozas solteiras.
E recollida en Rendal (que figura erroneamente como Bendal), na páxina 297:
O cura de Rendal non ten camisa lavada; ¡que viva o cura d’Arzúa! ventecinco n-a colada.